Pierwszy na świecie publiczny przejazd metrem miał miejsce w Londynie 10 stycznia 1863 r. z Farringdon do Paddington. Łącznie z nimi było 7 stacji. Pierwszą linią i obsługującym ją przedsiębiorstwem było Metropolitan Railway. Stąd właśnie pochodzi ogólna nazwa metro, która przyjęła się w innych językach, jak na przykład we francuskim, rosyjskim czy polskim. Tak jak i sama idea. W Londynie jako nazwa własna używane są określenia Underground, czyli podziemie oraz Tube, czyli przewód lub kanał, choć dziś wiele linii przebiega na powierzchni. Tylko 45% stanowi podziemne tunele.

Aby wybudować tę pierwszą część linii metra, zburzono około 900 domów, głównie slumsów i przemieszczono w inne lokalizacje 12 tysięcy osób.
Odcinek miał długość niemal 6 i pół kilometra. Powstawał głównie jako płytkie wykopy, przykryte potem od góry. Jedynie krótki odcinek został wydrążony, co później było już standardem.

Idea spotkała się z różnymi reakcjami społeczeństwa, jak bywa przy nowatorskich rozwiązaniach. Przeciwnicy obawiali się, że ludzie z ulicy wpadną do tunelu albo że pod ziemią pasażerowie się uduszą, a nawet że przebije się otwór do piekła. Pomimo tego, ogromna liczba osób chciała zakosztować przygody i w pierwszy dzień sprzedano 38 000 biletów, a na jazdę trzeba było czekać nawet godzinę.
Dostępne były bilety w 3 klasach standardu. W zależności od ceny, siedziało się w krytym wagonie lub w formie otwartej skrzynki. 

Dziś odcinek na trasie najstarszych stacji metra na świecie obsługiwany jest przez linię Circle, oznaczoną ma mapce metra kolorem żółtym oraz przez różową Hammersmith & City Line. Natomiast pierwotna Metropolitan, czyli fioletowa przebiega tylko na części tego odcinka.

Niestety, nie na każdej stacji wagony zatrzymują się na jej najstarszej części. Na przykład pierwsza stacja metra King’s Cross dziś już jest nieczynna, a była w niedalekiej odległości od obecnie  istniejącej. Również stacja Farrington nie zawiera już swej pierwotnej części.

Najbardziej na uwagę zasługują perony zachowane w pierwotnym wyglądzie, ponieważ mają unikalny urok tamtych czasów. Ich ducha można poczuć na Great Portland Street i na Baker Street. Jeśli ktoś wczuje się w atmosferę tego miejsca, to może nagle bezwiednie zacząć rozglądać się za Sherlockiem Holmesem!

Londyńczycy żyjący w czasach wiktoriańskich, czyli wtedy gdy powstawało metro, twierdzili, że było to najciekawsze i jednocześnie najtrudniejsze przedsięwzięcie budowlane od czasów… piramid.

Więcej ciekawostek na temat Londynu można przeczytać na stronie internetowej www.NietypowyLondyn.com. Serdecznie zapraszamy!